живот

Заштитата околу нашиот живот е нешто кое треба да биде приоритет на секој човек. Како најскапоценото нешто, животот треба квалитетно и правилно да го заштитиме. Свесноста кај граѓаните дека токму осигурувањето живот е најважното нешто е зголемена, покажуваат статистиките. Петте осигурителни компании за осигурувањето живот, исплатија еден милион евра или 62,4 милиони денари на своите …

Осигурувањето живот – Субстанцијално прашање: Граѓаните наплатија еден милион евра во ова осигурување за само еден месец Прочитај повеќе… »

Светот е полн со предизвици и неизвесности, па како индивидуи често се дефокусираме од значајните места и забораваме на она што е најважно. Каде е вашиот фокус и каде навистина треба да биде ако сакаме да бидеме успешни на секое поле? Животот е крајната цел. Нашиот фокус треба да биде концентриран токму кон него. Кон …

„Каде треба да биде вашиот фокус?“ – Што е најважно и зошто треба да се осигурате? Прочитај повеќе… »

Ризиците некогаш и денес! Брз развој на технологијата, динамичен свет, постојан ангажман околу следење на светски трендови. Брз стил на живот и континуирана трка кон усвојување на еден фуриозен брзорастечки „универзум“. Вака изгледа денешниот свет. Убива ли рутината, брзината, динамичната ера која ја живееме? Колку од ризиците се сеприсутни за разлика од некогаш? Дали тие …

Ризиците некогаш и денес! – Импактот на денешниот динамичен живот врз потребата да ја заштитиме и осигураме нашата иднина! Прочитај повеќе… »

Непредвидливите случувања се составен дел од животот. Затоа грижата околу сопствениот живот секогаш треба да биде присутна. Свесноста околу ризикувањето за момент да изгубиме нешто важно, значајно или нешто на кое сме работеле напорно, е одамна присутна во сеопштото постоење и разумните одлуки на човекот. Така, ги осигуруваме нашите домови, здравјето, нашите автомобили, имот. Се …

„Индустрија, упорност и штедење произведуваат цело богатство !“ – Бенџамин Френклин, историско име кое ја разбуди американската свест за грижата околу сопствениот живот Прочитај повеќе… »